vrijdag, augustus 05, 2005

Stan Laurel















Murke bezocht donderdagmorgen Hollywood Hills Memorial Park. Hij had graag eens het graf gezien van Stan Laurel.

Murke heeft zeer veel affiniteit met de vroegere zwart/wit films. Hij genoot en kan nog altijd genieten van o.a. Stan Laurel, James Stewart, Gary Grant, alle Hitchcock films, The Marx Brothers, Chaplin, Buster Keaton, ………. Enkel musicalstuff (met uitzondering van The Wizzard of Oz, The Sound Of Music en West Side Story) en dansfilms (Fred Astaire en Ginger Rogers) vindt Murke maar niets.

De begraafplaats op Hollywood Hills was enorm. Je kan er met je wagen binnenrijden en er vonden misschien wel 10 begrafenissen plaats op hetzelfde moment. Je kent wel die maffiafilms waar iedereen in het zwart, met zonnebril op, rond de priester staat die de tekst voorleest. Aan de rand van de begraafplaats staan de limousines klaar. Wel, zo was het exact

Nergens stond er iets aangeduid dus terug met de wagen naar de ingang. Ik vroeg de dame aan de ingang waar het graf van Stan Laurel zich bevond en of er soms een plan was van het kerkhof. Ze zei me vriendelijk : “Sir, we are not allowed to give this information”. Ik keek beteuterd en ze had waarschijnlijk medelijden met Murke want ze zei : “I’ll give you a map of the memorial park and these areas are interesting”, waarbij ze twee gedeeltes van het kerkhof omcirkelde.

Ik dankte haar hartelijk en vond het tof dat Amerikanen op die manier toch de wet op een elegante manier omzeilden. En eerlijk gezegd vond ik het normaal dat niet iedereen diende te weten waar iemand begraven ligt. Murke is op dat gebied conservatief en vindt respect hier op zijn plaats.

Murke kwam bij de eerste area en het omcirkelde gedeelte was toch redelijk groot. Murke besloot zich te beperken tot redelijk grote graven en graven waar bloemen op stonden. Zo kwam Murke voorbij het grote graf van Liberace (een Las Vegas entertainer à la Eddy Wally, zie foto op www.flickr.com/photos/murke ). Maar nog altijd geen spoor van Stan Laurel….

Na anderhalf uur vond ik dan toch het graf van Stan Laurel, een armoedig graf met op het graf één verwelkte bloem. Geen mens in de buurt die geïnteresseerd was in Stan Laurel. Murke kreeg een krop in de keel bij het zien van dit graf. Hier lag de man die overleed één jaar nadat Murke geboren werd. Stan Laurel heeft Murke ongelooflijk prettige momenten bezorgd en hij is al vergeten door de meerderheid van de mensen. Bij zo’n gedachten begon Murke warempel te wenen….. Hij kon het niet begrijpen

Geen opmerkingen: