Een ongelooflijk dom Murke !

Gisterenmorgenvroeg vertrok in naar de Sandia Mountains. The Sandia mountains bevinden zich een 45 minuten van het centrum van Alburquerque (zie foto).

Het doel was om het "la Luz Trail" te wandelen. Het "La Luz Trail" is een wandeling van 30 kms waarvan de eerste 15 klimmen tot aan de top van de Sandia Mountains. Om vervolgens 15 kms te dalen langs dezelfde weg.

Murke wist dat 30 kms te veel zou zijn en hij hoopte in het totaal 16 kms te wandelen (8 kms klimmen en 8 kms dalen)

Aangekomen aan de voet van de berg, nog even nakijken of ik alles meehad : 3 liter powerade OK, 2 energybars OK, ventolin OK, zonnecreme factor 15 (shit, vergeten in het hotel). Dan maar wandelen zonder zonnecreme (stom, stom, stom !!). Bij de start was het reeds 86° F en bij mijn terugkomst zou dit reeds gestegen zijn naar 98° F want er heerst hier momenteel een hittegolf.

Het begon direct sterk te klimmen. De eerste kilometers waren redelijk zwaar. Eénmaal de adem gebroken, ging het vlotter en kon Murke volop genieten van het prachtige zicht. Hoe hoger je klom, hoe mooier het zicht op Albuquerque.

Halfweg de klim was er een uitermate steil stuk. Enkele kilometers over grote rotsblokken maakten het fysiek lastig. Mijn T-shirt was dan ook kletsnat van het zweet en dan besloot Murke om even zijn T-shirt uit te doen en zo zijn lijf en T-shirt te laten drogen door de zon.

STOM, STOM, STOM !!! Zelfs het kleinste kind weet dat grote hoogte, felle zon, temperaturen boven de 90°F en redelijke wind dodelijk kunnen zijn. Maar ja, Murke als 40-jarige dacht dat hij het beter wist.

Na een uurtje in bloot bovenlijf rondgelopen te hebben, trok Murke zijn T-shirt terug aan. Hij had nu reeds meer dan 10 kms geklommen en kreeg lichtjes trillende benen. Dit was het teken dat hij ver genoeg geklommen had en hij besloot de 10 kms terug af te dalen. Afdalen valt reuze goed mee. Murke liep zelfs bepaalde delen van de afdaling.

Moe maar voldaan bereikte ik de NISSAN. Airco vollen bak en terug naar het hotel. Murke voelde een lichte, brandende pijn achteraan de kuiten en op de schouders.

Toen ik bij het hotel aankwam en uit de auto stapte, voelde ik de zon branden op schouders, rug, benen. Ik wist direct dat het niet OK was.

Ik ging direct de badkamer binnen en zag dat mijn buik, rug, schouders en benen bloedrood waren. Ik wreef mij in met de zonnecreme factor 15 (te laat natuurlijk) maar de pijn bleef aanhouden.

Vanzelfsprekend kon ik afgelopen nacht niet slapen. Op geen enkele plaats kon ik neerliggen van de pijn. Dus zat ik maar rechtop op het bed te lezen in een boek van John Case "De Jezidi Tombe". Ik moet zeggen dat dit een uitstekend boek is want ik werd op bepaalde momenten zo aangegrepen door het boek dat ik de pijn in mijn lijf vergat.

Het boek begint met een geleerde die ze aantreffen in zijn kelder. Hij is levend ingemetseld. Na onderzoek blijkt echter dat hij zichzelf levend ingemetseld heeft. De zoektocht naar het hoe en waarom is prachtig en leidt ons naar Rome, Turkije, ..... Iemand had me deze schrijver aangeraden en ik weet nu al dat ik alles zal lezen van John Case. Super !!! Liefhebbers van Dan Brown zullen dit ook zeer sterk kunnen appreciëren.

Toen ik 's morgens in de spiegel keek zag ik dat op mijn schouders reeds blaren ontstaan waren. Verder voelde mijn huid aan alsof hij ieder moment kon openscheuren.

Mijn plannen om vandaag te gaan wandelen in de bergen rond Santa Fe (zo'n 100 kms noordwaarts) kon ik opbergen. Ik reed naar Santa Fe en vermeed elke zonnestraal want die brandden door mijn hemd. Ik zocht een motel met airco en donkere gordijnen en ik sloot me de ganse dag op in het duister. Ik wreef me meerdere keren volledig in met zonnemelk om mijn huid vochtig te houden maar de blaarvorming werd groter.

Dan maar de auto in en naar Wall mart, de supermarktketen waar ze alles hebben. Er was ook een pharmacy en de apothekeres vroeg me wat het probleem was. Ik ontblootte mijn schouder en ze gaf me twee afkoelende, ontsmettende sprays nl. Solarcaine en Dermoplast. Verder vroeg ik nog pijnstillers en ze gaf me Advil (1 capsule om de 6 uur).

teruggekomen op het hotel nam ik direct 3 Advils en spoot ik mijn lichaam vol met beide sprays. Na een kwartiertje gaf dit al een aangenaam gevoel. Ik denk dat ik deze nacht wel zal kunnen slapen.

Mijn lichaam ziet er echter nog lelijk uit en ik hoop dat ik morgen reeds naar Arizona kan waar er momenteel ook een hittegolf heerst (temperaturen boven 45° C) maar ik vrees dat ik nog een dag in het duister moet verblijven. Of wie zijn gat (schouders) verbrandt moet op de blaren zitten.

Een dom Murke, Santa Fe 9h15 pm