In een huis, laat ons bijv. zeggen ergens in Dadizele werden twee dagboeken aangetroffen
Dagboek van de vrouw
Ik zag Fred, maar hij deed nogal raar. Ik was die middag gaan shoppen met enkele vriendinnen, dus ik dacht dat het misschien daaraan zou liggen.
In het café was het zo druk dat ik bij hem aandrong om ergens anders heen te gaan waar we beter zouden kunnen praten. Hij lette niet erg op en hij was elders met zijn gedachten. Daarom vroeg ik of we misschien ergens konden gaan eten.
Tijdens het eten leek Fred zichzelf helemaal niet : hij lachte amper en hij leek helemaal geen aandacht te schenken aan mij, wat ik ook zei.
Nu wist ik het zeker. Er was iets mis. Op de terugrit naar huis bleef Fred stil achter het stuur
Thuis aangekomen, nestelden we ons voor de TV. Ik vroeg Fred wat er scheelde maar hij schudde even zijn hoofd en keek vervolgens verder televisie.
Na 10 minuten stilte vertelde ik hem dat ik ging slapen. Ik sloeg een arm om hem heen en zei dat ik zielsveel van hem hield. Hij zuchtte even en grinnikte maar een beetje. Hij kwam me niet direct achterna. Omstreeks middernacht kroop hij toch bij mij in bed.
Ik was verrast toen hij ook nog wilde vrijen met mij.
Toch leek hij er niet helemaal bij. Fantaseerde hij over een andere vrouw ? Ik begon te twijfelen aan mezelf en dacht dat hij mij kwijt wou.
Ik kreeg de traantjes in de ogen en kon de slaap niet vatten
Dagboek van de man
Brugge verloren, toch geneukt
dinsdag, maart 21, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
dat is zéker het dagboek van een vis
als voetbalfan vind ik dit niet kunnen , hoe kun je nu neuken als je favoriete ploeg verliest, maar ik versta het wwel , maanden zonder sex is ook niet te doen.
Per erdel
ja redel,
en dan weer zeggen : "het doel heiligt de middelen, als zij niet scoren,zal ik het wel doen zeker !?"
Allee, allee, sloebers !
Een reactie posten