Hoe verliep de reis
Het eerste deel van de reis was Brussel - Chicago. aan de check-in gate stonden er uiterst bevallige chocoladekleurige gazellen met T-shirts Athens 2004 en accreditaties om de hals van de Olympische spelen. Het bleek een deel van de Olympische delegatie van de Bahamas te zijn die uit Athene gekomen waren en via Brussel - Chicago en Miami terug naar huis gingen.
Even gekeken op mijn boarding pass en ik zit op rij 26 B aan de gang. Naast mij aan het venster kan er misschien zo n mooie gazelle zitten. Dat zou de 9 uur durende vlucht zeker aangenamer.
maken. Ik stap als een van de laatsten in en zie rond rij 26 inderdaad die mooie gazellen vertoeven. Rij 21,22,.... en inderdaad op 26 A zit er iemand uit de Bahamas, t is wel een dikke zwarte sportjournalist. Pech pech pech
In Chicago O Hare luchthaven bagage ophalen, bagage terug inchecken, meerdere controles door de vriendelijke onderdanen van Bush o.a. schoenen uitdoen, riem uitdoen, domme vragen als "do you carry any weapons ?". Hadden ze die vraag gesteld op 9/11 dan zouden die terroristen zeker gezegd hebben : "ja, moet je ze hebben"
Dat hele gedoe duurt meer dan 2 uur en dan dien ik nog 4 uur te wachten op mijn vliegtuig naar Anchorage. Maar meer dan genoeg restaurants, bars,... in de transitzone. Mijn oog valt op een Stella Artois reclame en ik vind dat ik dat zeker verdiend heb. Dus ik vraag "one Stella please". Tot mijn verbazing vraagt die koe achter de bar : "Can I see your ID please ?" Ik verschiet mij dood en voel me enerszijds geflatteerd daar die koe me misschien niet ouder schat dan 21 jaar. Ik voel de aandrang om te vragen "why ?" en doe dit dan ook. De koe antwoordt "it s like that, it' s a company's policy". Iedereen ook 40-ers moeten hun ID tonen om een pint te drinken. Ik toon haar mijn Belgisch paspoort. Ze kijkt er zelfs niet naar en zegt OK. Ze was duidelijk niet opgezet dat ik haar vroeg "why". Ik hou het in de mot en heb zin in een verzetje. Een 60-er met baseballpet komt naast me staan en bestelt waarempel een Heineken (waarschijnlijk een redneck zonder smaakpapillen). De koe zegt tegen de man "show me your ID". de 60-er roept naar zijn vrouw aan de andere kant van de bar "Can you bring me my ID, so that I can buy a beer". Ik vraag spottend aan de man of het is omwille 9/11 dat ze nu al een ID vragen aan 60 jarigen die bier drinken. De ezel antwoordt heel plechtig "yeah, it's for security reasons and we are glad they do so". Ik wou de man nog vragen hoe een 60-jarige heineken-drinker gevaarlijk kon zijn, maar gaf het op. Raar volkje, die Amerikanen
Anderzijds zijn de meeste zeer vriendelijk (ook de officiele diensten) en beginnen ze snel een gesprek aan te knopen.
Tijdens de vlucht naar Anchorage zit ik naast 2 mooie, zelfverzekerde vrouwen van 35-40 jaar die terugkeren naar Anchorage na een reis naar Londen. Eva Maria en haar vriendin trekken er jaarlijks twee maal samen op uit zonder hun respectievelijke husbands en beleven daar veel plezier aan. t zijn gezellige madammen met mooie karakterkoppen en de rest mag er ook zijn. Ze hebben een goede zin voor humor en schuwen de scherpe kantjes niet. De groutouders van Eva Maria komen uit Nederland en bij haar thuis hangt nog een bordje met de tekst "Eyghen Heird Is Gowt word". Ze sprak het zo uit maar ze zal zeker bedoelen "Eigen haard is goud waard".
Bij het landen nemen we afscheid en ik krijg nog een klinkende zoen van de ladies. Ik ben natuurlijk vergeten hun tel. nummer te vragen anders kon ik binnen 10 dagen eens afspreken met hen wanneer ik terug ben in Anchorage. Maar ja, ik zal nog wel mensen tegenkomen
Bij Alamo heb ik mijn huurauto opgehaald. t is een Chevrolet automatic. t was sedert mijn rijexamen dat ik nog gereden heb met een automatic en het vergt enige aanpassing. Ik weet niet wat te doen met mijn linkerbeen en mijn rechterhand (maar jullie hebben hiervoor wel suggesties zeker ?). Eva Maria had mij een plan getekend van de luchthaven naar het Aspen hotel. Wat mij opvalt is dat Anchorage groter is dan ik verwacht had. Maar de downtown-stadsindeling is gemakkelijk. Van West naar Oost, hebben de straten een letter o.a. C-street, B Street, A Street,.... Van Noord naar Zuid spreken we van Avenues (8th 9th 10th Avenue). Dus je vindt er gemakkelijk je weg terug.
Wat wel vreemd is, is het feit dat de verkeerslichten (rode lichten) aan de overkant van het kruispunt staan. Dus je moet bij een kruispunt soms 10 meter stoppen voor lichten (bij 4 vaksbanen). Ik vraag mij natuurlijk af hoe dat komt en bedenk plots dat wanneer iemand doorrijdt bij oranje dat hij dan reeds het kruispunt voorbij is. Misschien is dit de reden niet maar het zou kunnen en misschien zijn die Amerkanen dan toch geen zo'n rare jongens
Ik heb zopas eens de Anchorage daily news bekeken en het zal vandaag de ganse dag regenen maar er is vandaag ook de "Alaska State Fair" met schitterende activiteiten als daar zijn
- 3.30 pm Skunk demonstration
- 1 pm Fiber arts demonstration
- 2 pm Wild salmon on parade
- 4 pm Stories and songs of the Last Frontier
- 5 pm Miss Alaska Sweetheart (joehoe !!!)
Zo dat was het in t kort vanuit Anchorage (momenteel 08h11). Hopelijk genieten jullie van mijn schrijfsels. Nu Anchorage verkennen
Morgen meer
Murke
2 opmerkingen:
hi uncle Frank.
k' zie dat ge den overtocht goed overleefd hebt, maar zoals ge bezig zijt lijkt het erop dat ge op de ark van Noach zit.
Probeer ook eens contact te zoeken met het menselijk ras.Om even terug te komen op dat linker been probeer eens gas te geven metje rechterlinkerbeen in plaats dan met je linkerlinkerbeen je zal zien t'zal vele beter gaan.t'Amusement ent'ga je goe
Matanza
Ei Frank,
magkik ol begun met tekeningskes te makn voe da stripverhaal???
Groetjes uit Amberes
Een reactie posten