Opluchting

"Ik ben blij dat jullie langsgekomen zijn" : zei mijn pa gisterenavond. Hij ligt een paar dagen op "Mid Care", omzwachteld hoofd, vermoeide blik (kan ook niet anders na een 6 uur durende hersenoperatie) maar vooral een uiterst lucide pa.

De operatie is goed verlopen en ik sta versteld tot wat de wetenschap in staat is. In mijn kinderjaren leek Lee Majors "de man van 6 miljoen" pure science fiction maar zo'n operatie en inplant begint daar toch sterk op te lijken.

Nog twee weken en dan mag mijn pa de kliniek verlaten. Hopelijk vertoeft zijn onafscheidelijke vriend, Mr Parkinson, dan een beetje op de achtergrond

Afgelopen zaterdag genoten Kip en ik in het reiscafé-restaurant Mosquito Coast van een lekkere tapasschotel "From around the world". Op de menukaart stond een zin te lezen die al de hele week door mijn hoofd spookt

When was the last time
you did something for the first time
(wanneer was de laatste keer dat je iets
voor de eerste keer deed)

Een mooie denkoefening voor iedereen

Ik hou mijn vingers gekruist

Vandaag en de komende dagen hou ik mijn vingers gekruist. Veel sterkte pa !

De zon

Met de eerste zon zit een mens niet achter zijn computer.

Ik ben er terug als de eerste wolkjes er terug zijn