Zondagavond trokken we richting Lokerse Feesten om The Pogues aan het werk te zien. In 2000 stond Shane Mc Gowan ladder ladder ladderzat op het Schwung podium. Nooit zag ik zo'n dronken mens ... ik gaf hem toen nog maximum drie maanden ... maar hij leeft nog altijd.
Backstage In Lokeren was het wachten op Shane en omstreeks 22h00 reden twee wagens het backstageterrein op. In de eerste wagen The Pogues en in de tweede wagen Shane ... Hij was terug stomdronken en werd begeleid naar de kleedkamer door een eigen bodyguard (lees : ondersteuner). In zijn hand zat het onafscheidelijke bekertje gin. Toen hij een partytentje zag, trok hij gefascineerd aan een paal en stamelde enkele onverstaanbare Ierse klanken.
En dan het optreden. Shane zat constant aan zijn rits te prutsen en zijn broek zat blijkbaar niet goed. Hij zong onverstaanbaar en soms een beetje vals. Tussen ieder nummer keek hij verdwaasd rond en vroeg hij zich waarschijnlijk af waar hij was en wat hij nu moest zingen. Maar hield ik ervan ... natuurlijk want al klinkt het nu en dan vals ... The Pogues & Shane hebben meer geloofwaardigheid dan de meeste hedendaagse hypes.
Ik herinner me nog levendig dat ik met Luk Alloo het interview met Shane kon meemaken. Geniet nog even van een deeltje van dit interview in onderstaand fragment. Let ook op de mandolinespeler die de Schwung-kleedkamer wenst te verlaten maar met zijn hoofd de ruit breekt
dinsdag, augustus 14, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
k'herinner mie nogal goed Shane , keen in heel mijn leven nog nooit zo verweten gewist liek ton,als ik hem van het podium begeleidde,mot'was een ervaringe liek een ander , you fuckin'bastard
redel
Een reactie posten