Zondagmiddag 12h15
Murke heeft reeds meer dan 3 uur gewandeld en heeft honger. Hij gaat binnen in een restaurant dat hem bevalt en vraagt aan de kelner wat de specialiteit is van het huis.
Hoe kan het ook anders maar het is lomo (steak, filet mignon) echter met een kaassaus, patatas fritas (de Spaanse variant van onze frieten, het is de eerste keer dat ik ze eet) en iets dat ik niet begrijp.
Eerst mag ik als voorgerecht uitgebreid proeven van het groentenbuffet. Meer dan 20 groenten en Murke neemt van alles iets want zijn moeder heeft gezegd dat hij groenten moet eten.
Vervolgens neemt de ober het bord dat reeds op de tafel stond weg. Dit is meestal geen goed teken want dit was reeds een groot, rond bord en brengt me een zeer groot steakmes. Dit is overal zo in Argentinië maar deze keze keer is het mes bijna zo groot als in de film "Psycho" (je weet wel de douchescene ie ie ie).
En ja hoor, daar komt de ober met een rechthoekig reuzenbord aanzetten. Daarin een steak van 30 cm lang en 10 cm hoog. Dit steak is bijna niet zichtbaar want het zit volledig onder een dikke kaussaus waarin groene dingen vermengd zitten. Ik bestel nog 37 cl tinto en mineraalwater van de Andes en neem dan het Psychomes in mijn hand en snij een stukje van de lomo. Ik draai de kaas mooi rond het vlees en stop het in mijn mond. Man, man, man wat is dit lekker. Matanza, Keniaan en David Davidse blijf weg uit Argentinië anders halen jullie nooit jullie streefgewicht.
Als ik half mijn bord leeggegeten heb, zit mijn maag vol. Ik eet echter nog een beetje totdat ik 2/3 opgegeten heb en staak dan de strijd. Wat was dit lekker.
De ober komt bezorgd vragen of het niet lekker was maar ik stel hem gerust en zeg dat mijn maag vol zit. Ik bestel nog een cortado (koffie met een beetje melk) en vraag of hij een "sacacorchos" kan brengen. Hij kijkt me vreemd aan en ik zeg "ja, een sacacorchos voor het vlees tussen mijn tanden". Hij blijft raar kijken maar vertrekt naar de keuken.
Plots realiseer ik me wat ik gevraagd heb. Ik heb hem een kurketrekker (sacacorchos) gevraagd ipv een picadientes (tandenstoker). Maar ik denk, ik heb ook gezegd voor het vlees tussen mijn tanden dus hij zal wel een tandenstoker meebrengen ... maar nee hoor, hij staat daar al voor mijn neus met een kurketrekker. Ik leg het hem uit dat ik een fout gemaakt heb en hij begint te lachen. Hij zegt me dat hij de chef hierover aangesproken had en dat de chef gezegd had : "misschien is het een buitenlander en gebruiken zij een kurketrekker om het vlees tussen hun tanden te halen. En hij heeft een kurketrekker gevraagd dus bezorg hem maar een kurketrekker". Beiden beginnen we te lachen en even later komt ook de chef uit de keuken en begint hij ook te lachen.
Hij vraagt me vanwaar ik kom en ik antwoord dat ik een Nederlander ben want ik ben zeker dat dit voorval rond zal gaan in horecamiddens is Salta en dan heb ik liever dat ze lachen met een Hollander.
De chef vond het zo een goeie dat ik nog een digestif kreeg en voor dit overheerlijk gerecht betaalde ik alles inclusief 25 peso of iets meer dan 6 €.
maandag, september 11, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ge zult er het gespreksonderwerp van de week zijn !
Een reactie posten