Santa Monica en Molly Hatchet

Murke wou ook even de kust zien van Los Angeles. Daarom trok hij naar Venice Beach en Santa Monica Beach waar hij zou overnachten.

Santa Monica wordt omschreven als het “surf paradise” bevolkt door schone Baywatch girls en gespierde jongens. En ja hoor, deze exemplaren lopen hier rond. Soms waan je jezelf in Silicon Beach. Op het strand hingen zo’n gymnastiekringen. De steroide-boys toonden hier hun spierbundels aan de Baywatch-girls. Murke hing ook even aan zo’n paar ringen en daar bleef het bij want hij kon zich zelfs niet optrekken. Ik laat je raden wie de Baywatch-girls verkozen, de steroide boys of Murke …… jawel ……

Verder trof je er hetzelfde klootjesvolk aan dat je aan de Belgische kust of de Spaanse kust terugvindt. Bwaaark ! en Murke hoorde zelfs voor het eerst op zijn reis “Hollands” en ja hoor, ze waren bezig over de prijs van hun maaltijd in het restaurant.

Dan maar een terrasje opgezocht en een grote cocktail besteld en mensjes kijken want meer kan je hier niet doen. Maar er loopt zoveel rond dat er geen moment van verveling is.

’s Avonds vertrok ik richting Agoura Hills alwaar Molly Hatchet optrad. Het bleek 60 kms verwijderd van Santa Monica en de Canyon Club was terug een uiterst gezellige, kleine concertzaal/rockkroeg. In de komende maanden treden hier o.a. nog 38 Special, Foreigner, The Doobie Brothers, B 52’s,… op. En enkele dagen geleden trad hier nog Pat Benatar op.
The Canyon Club is een zeer donker spel. De Canyon ligt volledig vol met Perzische tapijten. Verder in de zaal veel rood fluweel en donkerbruine tinten. Talrijke beelden van Boeddha en de olifantgod Ganesh en wierookgeuren geven een indruk van de ambiance die er heerst

My favorite waitress bracht me meerdere Mai Tai-cocktails en Murke raakte in gesprek met meerdere bezoekers. Zo sprak een schoonheid mij aan die een T-shirt droeg met het opschrift “learn your children how to worship Satan”. De T-shirt was enkel een gimmick als tegenreactie t.o.v. van de vele preachers in Amerika.

En dan Molly Hatchet. 5 cowboys verschenen op het podium. Ongeschoren, lang haar, cowboyhoed,…. Het was southern rock die gepaard ging met een “wall of sound”. De gasten hadden er duidelijk zin in en het leek alsof de zanger één fles Jack Daniels gedronken had wat waarschijnlijk ook het geval was.

Molly Hatchet is niet de perfectie maar de goede sfeer onder de bandleden straalt over naar het publiek dat volledig opging in dit optreden. Murke genoot ook volop temeer daar er hier geen politieke boodschappen gegeven werden, enkel humor van de vettige soort.

Het was vandaag de verjaardag van de zanger en dat verklaarde veel. Hij had inderdaad iets te veel gedronken en vergat opeens zijn tekst maar de groepsleden en het publiek bedekten dit met de mantel der liefde. Murke ging volledig uit de bol toen ze “Beatin’ the Odds” speelden

Murke verliet met lichte oorsuizingen de Canyon Club en reed terug naar het hotel in Santa Monica. Maar ’s nachts zijn de autostrades niet verlicht en zelfs na middernacht is er hier nog ongelooflijk veel verkeer. Het resultaat was dat ik volledig verdwaalde in Los Angeles. Ik kwam in een buurt met enkel Spaanse uithangborden en stopte bij een soort nachtwinkel waar je ook burrito’s kon eten en cocktails kon drinken.

Ik dronk nog een cocktail en in het Spaans gaf men me uitleg hoe ik terug op de Pasadena Freeway kwam. 3 uur na mijn vertrek uit de Canyon bereikte ik uiteindelijk mijn hotel