Man man man, wat is dit prachtig. Ik heb al vele streken bezocht in Amerika maar het desolate, ruwe van Death Valley spreekt mij enorm aan.
Midden het desolate Death Valley kom je, na een dag rondtrekken, aan in Stovepipe Wells waar er één winkel is, één motel, één restaurant en één saloon. Maar Stovepipe Wells heeft hét. Na het heerlijke eten in het restaurant nog een paar drankjes genuttigd in de saloon op muziek van ZZ Top, George Thorogood en Foghat (de volledige versie van Slowride !!!). Zou een mens nog willen doodgaan :-)
Death Valley medio november : aan het 'Rangers Point' bedroeg de temperatuur rond de middag maar eventjes 33°C in de schaduw. 's zomers moet dit een ware hel zijn
En van de hel gesproken Death Valley weet haar plaatsnamen wel te kiezen o.a. Devil's Golf Course, Dante's View,.... En ook Zabriskie Point (filmliefhebbers kennen deze film uit de jaren '70 wel). Hieronder enkele foto's vanop Dante's View
Maar in Death Valley heb je ook Badwater. Badwater is het laagste punt van de VS en je treft er grote zoutvlaktes aan. Na een wandeling op deze vlaktes doet de airco in de Chevrolet Uplander en Gatorade 'Lemon Lime' wonderen
Stoppelbaard, mijn vel voelt als leder,... meer en meer begin ik te lijken op Charles Bronson. Ondertussen ligt de kip hier zalig te slapen in het buffalobed na een vermoeiende maar O zo mooie dag. Een dag die we nooit zullen vergeten. Morgenvroeg zal de kip haar schrijfsels/foto's publiceren betreffende Grand Canyon, Las Vegas en Stovepipe Wells.
Bij onze aankomst zaten hier wel meer dan 50 grote, zwarte raven. Zij cirkelen hier rond ons motel en bekijken ons als lopend aas. Nu maar hopen dat Hitchcock enkel fictie bracht in zijn films :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten