Ik zag de schrijver, Dimitri Verhulst, ongeveer een jaar terug in de Laatste Show en ik vond hem direct een sympathieke knul.
Na meer dan een jaar wachten, was één van zijn boeken "De Helaasheid der Dingen" beschikbaar in de bibliotheek.
Dit boek(je) van ongeveer 200 bladzijden leest als een sneltrein en is uitermate grappig. Het gaat over het leven van Verhulst in Reetveerdegem. Drank, cafés, streken uithalen, seks, .... vormen de rode draad van dit boek. Sommige zaken zijn zeer herkenbaar voor tooghangers.
Soms moet ik luidop lachen bij het lezen van bepaalde passages en "Tour de France" met drank is fantastisch. 18 vrienden spelen iedere dag Tour de France in een caravan. Bijv. een rit van 195 kms betekent per 5 kms een pint drinken dus 39 pinten. Bij een bergrit wordt bier vervangen door bijv. trappist,...
Ik kan het niet zo goed schrijven dus ontlenen of aanschaffen dit boek
Met De Helaasdheid.. schrijft Dimitri Verhulst zijn eigen jeugd van zich af. Die van een kind dat meegesleurd wordt in een gore vloed van drank, gevloek en cafés. Die van een kind dat ik wel vaker achter het venster van café De Voerman of café Zwitserland zie zitten. Troosteloos starend met een reep chocolade of zakje paprika chips, of verwonderd en onbegrijpend de grootste lallende zatlap van t'café aanschouwend.
BeantwoordenVerwijderenMama is terug naar mémé verhuist en papa trakteert straks met een stokvis op de kermiskoers, en een klap op mijn kop. Altijd kermis met papa.
Murke vindt dit uitermate grappig. Mag ik hem verbeteren en zeggen dat je er in het beste geval het tragikomische vlaanderen kan in ontdekken? Als je het nog niet gevonden mocht hebben in het café bij jou om de hoek.
Op het eind van het boek schrijft Dimitri over zíjn kind, een dochtertje, een ettertje dat ie liefst reeds bij de geboorte de keel toegeknepen had. Zoveel wenst ie de mens zijn wereld toe.
Verhulst kán schrijven, en leest inderdaad gretig, maar voorlopig haalt hij niet meer zijn niveau van Niets, Niemand En Redelijk Stil.