Een avondje Alice Cooper & Deep Purple

Om 17h30 kwam ik aan bij de Museumsmeile in Bonn.

Dit dubbelconcert was één van de vele Open air concerten die er deze zomer plaatsvinden. De komende maanden kan er je er o.a. ook The Who, John Fogerty, Madness, Billy Idol, Herbie Hancock,Eros Ramazotti, Simple Minds, Jamie Cullum, Liza Minelli, Paolo Conte.... aan het werk zien (dat is nog eens iets anders dan de parkconcerten in Roeselare)

Het terrein bevindt zich tussen 2 musea (zie foto). Er is een podium vergelijkbaar met dat op Schwung, idem qua breedte en hoogte. Vervolgens is er een uiterste moderne tentoverspanning van 30 m x 30 meter. Dan heb je boompjes en vervolgens nog eens 1000 m². In het totaal heeft dit terrein een capaciteit van 5.000 personen en gisteren zat het meer dan vol. Indien je de concerten wenst te zien, dien je voor de boompjes te staan en daar was het dan ook drummen.

Gelukkig lag voor Murke een "all areas" pas klaar en kon Murke uitstekend genieten van de concerten.... en dat deed hij dan ook.

Alice Cooper begon om 18h00 en speelde dezelfde set als in Roeselare. Enig verschil was dat hij deze keer zijn gele boa-constrictor meebracht waarmee hij speelde tijdens "welcome to my nightmare". Murke genoot terug intens

Ondertussen zat Deep Purple backstage te kijken naar de voetbalmatch Engeland - Trinidad/Tobago. En dit moet zanger Ian Gillan niet zo goed bevallen hebben.

Na Alice Cooper was het om 20h10 de beurt aan Deep Purple. Het was dezelfde show als in Vorst. Ook het openingsfilmpje waarbij DP uit flightcases kruipt was identiek.

Hush, strange kind of woman, ..... passeerden allen de revue. Ian Gillan was goed geluimd maar uitte verschillende keren zijn ongenoegen over Sven Goran Eriksson, de bondscoach van de Engelse voetbalploeg. Zo droeg hij het nummer "wrong man" op aan hem. Ook filosofeerde hij even later over "a man with a vision, Eriksson".... Ik keek rondom me en zag dat de Duitsers het niet echt begrepen....

Dan maar Steve Morse die de andere DP-gitarist volledig doet vergeten (Ritchie who...). Wat een gitaarspel en dan die eeuwige glimlach. Mooi !!!! Kortom het was een vergelijkbare set met Vorst en dat betekent dat het meer dan OK was

Iets voor tienen kocht ik nog een pretzel en vertrok dan naar huis. 't leven kan toch schoon zijn