"Boule et Mie"

Na een reis van 1h45 stond ik in het Jubelpark (trein Roeselare-Brussel Centraal en vervolgens metro Centraal tot Mérode). Groot was mijn vreugde toen ik zag dat het Jubelpark bedolven was onder een sneeuwtapijt.

De triomfboog (zie foto) kwam uitermate goed tot zijn recht in dit winterlandschap. Dit is één van de weinige initiatieven waarop Leopold II trots mag zijn. Verder hoort hij, omwille van zijn massamoorden in Congo, thuis is het rijtje Hitler, Stalin en Mao.

Dan naar het museum. Buiten stond een wagon van de Trans-Siberische-Express. Toen ik binnenkwam waande ik me echt in een aflevering van "De Collega's". Zoals op nog zovele plaatsen in Brussel is de modernisering nog niet ingetreden. Je zag er nog een armtierig loket uit de jaren '60. Aan de ingang stond een suppoost met een iets te korte trui (of een iets te dikke buik), inclusief hangsnor m.a.w. een Hilaire Baconfoy. De eerste indruk is dus absoluut niet goed. Als men dat vergelijkt met musea in bijv. Engeland of Frankrijk is er een hemelsbreed verschil.

Indien je geïnteresseerd bent in het onderwerp is dit een mooie tentoonstelling. Je volgt het traject van meer dan 9.000 kms van Moskou over Yekaterinenburg (waar de Romanovs vermoord werden), Irkutsk, Novosibirsk tot in Vladivostok. Onderweg weerklinkt prachtige, uiterst melancholische Russische muziek. Na 40 minuten verliet ik tevreden de tentoonstelling. Ik had me nog "Trans-Siberian-Express" aangeschaft, de Engelse "Lonely Planet"-gids van dit traject.

Ondertussen had mijn eetdate afgebeld wegens ziekte. Jammer maar helaas. Eerst nog even rondgewandeld in het ijskoude, met sneeuw bedekte Jubelpark. In het Jubelpark was gekrijs te horen van ...... grasgroene parkieten en papegaaien. Tientallen van deze vogels zatten in de kale bomen en met hun groene kleur vielen ze uitermate op. Murke denkt dat ze deze vogels tijdens de dag loslaten in het park en dat ze 's nachts ergens in een warm kooitje zitten want dit zijn toch geen vogels voor deze temperaturen. Maar zeker weet ik het niet.

Ik besloot te wandelen tot de Naamse Poort alwaar ik nog een goed restaurantje ken. Ik wandelde via de saaie Europawijk 'Schumann', Luxembourg, het bruisende Elsene, het Afrikaanse Matonge tot aan de Naamse Poort.

In Ixelles (Elsene) zag ik het restaurant met waarschijnijk de mooiste woordspeling die een restaurant kan hebben. De naam van het restaurant was "Boule et Mie". In Matongé was ik één van de weinige witte. Ik liep geamuseerd door een gallerij waar o.a. jonge Afrikaanse vrouwen extensions laten weven in hun haar. Een mooie Afrikaanse vrouw verliet de kapper en keek nog even in de ruit van de etalage om te zien of het resultaat OK was. Ik stak mijn duim in de lucht ter goedkeuring en ik kreeg een mooie Afrikaanse glimlach terug. Het leven kan toch simpel zijn.

Na een uiterst lekkere steak wandelde ik via het Koningsplein tot het Centrum van Brussel. Op de Grote Markt kon je op de koppen lopen.

Ik vervolgde mijn weg tot de vismarkt alwaar een grote gezellige kerstmarkt was. De temperatuur was onder O°C. En daar ik nu reeds meer dan 5 uur gewandeld had, deed de warme Chocomelk met Baileys ongelooflijk deugd.

Dan maar eens binnenspringen in "De Kafka" http://www.ebru.be/Cafes/CafKafka.html.
Een café met goede muziek en waar je diverse kranten kan lezen. Achter den toog stond een mooi "café au lait"-negerinnetje met terug een warme glimlach op haar gezicht. Murke ontdooide direct en genoot van een espresso + cognac.

's avonds keerde ik tevreden terug naar Roeselare. Onderweg had ik nog een mooi geschenk gekocht voor mijn jarige moeder.