Aangekomen in Chicago

Vanmorgen met de trein vertrokken naar Brussel. Om 8h30 checkte ik in voor de vlucht naar Chicago van 11h05

• eerst en vooral het inchecken van de bagage : een redelijke rij wachtenden voor mij. Na 30 mins aanschuiven, voer je eerst een gesprek met een 'security officer' van American Airlines. Dezelfde stomme vragen als vorig jaar : "heb je wapens bij ?" "Heb je onlangs jouw GSM of een ander elektronisch toestel laten herstellen ?" "Waar verblijf je in de VS ?",.....
• Vervolgens de eigenlijke bagage check-in en ondertussen is het 9h30 geworden
• Nu naar de douane : terug 20 mins aanschuiven : riem uit, alles door de X-ray. Murke is clean bevonden
• Om 10h00 eindelijk in de terminal en tijd voor een koffie en een hotdog
• Om 10h15 ga ik naar gate B37. Dit is in de Amerikaanse zone. En je gelooft het of niet maar bij de doorgang naar de Amerikaanse zone wordt mijn handbagage nog eens volledig gecontroleerd en krijg ik nog eens een stel idiote vragen te slikken.
• Om 10h45 gaat Murke aan boord van het vliegtuig

Wie zit er op 33A ?

Vanzelfsprekend heeft Murke al de gehele dag gefantaseerd wie op 33A, het zitje naast Murke, zou kunnen zitten. Bij het binnentreden van het vliegtuig begint Murkes hartje een beetje sneller te kloppen. Ik nader rij 33 en op 33A zit een engelengezichtje, een kruising tussen Sheryl Crow en Heather Nova, prachtige ogen, een mooie glimlach, een mooie bos haar maar ........ het is nog een klein meisje.

Het kindje reist alleen en heeft rond haar nek een speciale pas van American Airlines zodat ze er voor zorgen. Een stewardess komt me vragen of ik een oogje in het zeil wil houden bij dat kleine meisje en als er iets is haar te verwittigen.

En er ontstaat zowaar een vadergevoel bij Murke. Ik zorg voor de kleine Alex en als ze het eten brengen, geef ik haar zelfs mijn dessert. Het kleine meisje, Alex, glundert.

Het is een spring-in-het-veld en ze zingt mee met de muziek die uit haar koptelefoon komt. Er doet zich ook iets vreemd voor. Een jonge vrouw met een kindje op haar arm stopt bij mij en spreekt me aan over Alex. Een tijdje later weer van dat maar nu een andere vrouw met een kind. Waarschijnlijk denken ze dat ik een gescheiden man ben die met het kind op reis ben en dat creëert blijkbaar een band.

Na 9h00 vliegen landen we in Chicago. Voor we landen worden we door de luidsprekers bedankt dat we gevlogen hebben met American Airlines. De Franse en Nederlandse vertaling zijn echter abominabel en de spreker bezondigt zich, al of niet met opzet, aan een behoorlijke 'slip of the tongue' bij de Nederlandse vertaling. Hij zei, geloof het of niet, het volgende :

"Het was een waar genoegen dat jullie gevogeld hebben met American Airlines"

Ik dacht eerst dat ik het misverstaan had maar toen ik rond me keek zag ik vele Nederlandstaligen lachen dus dit zal hij wel degelijk gezegd hebben

Bij het buitengaan bedankt de stewardess mij, ik neem afscheid van Alex en de stewardess ontfermt zich vanaf dan over de kleine Alex.

Ik verwacht me terug aan een immense controle maar in tegenstelling tot vorig jaar, ben ik na 10 mins al door de douane. Ze hebben echter wel een foto genomen van mij een ook mijn vingerafdrukken zitten vanaf nu in de computer van Uncle Sam.

Vervolgens de gratis shuttle genomen naar mijn hotel de "Hampton Inn". Mijn hemdje van "Buddy Guy's Club" kon rekenen op goedkeurend gemompel van de dikke zwarte chauffeur. Hij stelde voor me vanavond naar een goed 'eclectic' restaurant te voeren, indien ik dat wenste. Murke weet echter niet wat hij zich moet voorstellen bij een 'eclectic' restaurant. Murke kent enkel eclectic music. Maar het voorstel van die dikke, zwarte chauffeur zie ik wel zitten.

Het is hier nu 14h30 plaatselijke tijd (in België 21h30). Temperatuur en zonnetje vergelijkbaar met België.

Nu eerst eens goed kakken, een bad nemen, een paar uurtjes rusten en dan zien wat de avond/nacht in petto heeft in dit stadsdeel van Chicago.

Dit stukje is volledig gemaakt met WiFi - internetverbinding. In mijn hotelkamer lag er info ivm wifi. En bij mijn magneetkaart/toegangskaart tot mijn hotelkamer stak een access code waarmee ik gratis op het net kan. Murke vindt dit een fantastische uitvinding. El Fish en Slange bedankt voor de info ivm wifi in de USA. Het werkt perfect