woensdag, juni 22, 2005

Styx in de AB

Als tiener van 13-16 jaar fietste ik tweemaal per week naar Izegem waar de mediabus stopte. De mediabus was de voorloper van de mediatheken die je nu in bijna iedere bibliotheek vindt. Als arm studentje was dit een ideale manier om op een goedkope manier veel muziek te leren kennen. Iedere week beluisterde ik zo een 10-tal platen en sommige nam ik op op cassette. Ik informeerde me ook sterk via radio (Fréquence Nord) en tal van muziektijdschriften. Ik leerde er Jimi Hendrix, Frank Zappa, Deep Purple, Led Zeppelin,.... kennen maar ook de band Styx. Hun symfonische rock sprak me erg aan en ik bezit dan ook veel cassetten met muziek van Styx. Meer info ivm Styx vind je op www.styxworld.com Bekijk even de video "I'm the walrus" (cover The Beatles)

Vanavond zou ik ze terug kunnen aanschouwen in de AB te Brussel. Een 10-tal dagen geleden zag ik van hen een korte, uitstekende set op Arrow.

'my partner in crime', Matanza, was mijn chauffeur en om 17hoo zaten we, onder de bomen, gueuze te drinken op het gezellige terras van de graanmarkt. Dit is één van Murkes favoriete plekjes in Brussel. We praatten over koetjes en kalfjes en bekeken de voorbijwandelende wonderen der natuur. Ondertussen waren enkele BV's neergestreken op het terras o.a. Arno, Jan Decorte en Frank Vander Linden (die ook naar het Styx concert ging). Na nog een paar gueuzes stelde Murke voor om een caiperinha te drinken in de 'archiduc' www.archiduc.net Veel was er niet nodig om Matanza te overtuigen. Toen ik zei dat er altijd prachtig vrouwelijk schoon bestelde, was hij al weg.

En Murke had gelijk. Ook deze keer was het een zwoele verschijning met ogen als kooltjes die ons de caiperinha's bracht.

Mijn maag begon rare geluiden te maken en ik stelde voor om iets te eten in het gezellige restaurant van de Ancienne Belgique. We kozen voor een tonijnsteak en een goede fles Australische wijn.

Naast ons zat er een koppel uit Eindhoven die Styx ook aan het werk zagen op Arrow en toch eens, zoals Murke, een volledige set wilden zien. Ze vroegen me wat ik vond van Grosby, Stills & Nash op Arrow en ik zei dat ik het oervervelend vond. Blijkbaar deelden ze mijn mening en dit waren dan GSN-fans want ze hadden hen vooraf reeds aan het werk gezien in Amsterdam.

We hadden iets te veel gegeten en hadden dan ook behoefte aan een digestif. Een Poirke deed wonderen. Murke vroeg de rekening maar Matanza stond erop om de rekening te betalen. Dit wordt een interessante gewoonte, dacht Murke, na Ma wilde nu ook Matanza de rekening betalen. En Murke liet het zich welgevallen. Hij dacht er zelfs aan om een advertentie te plaatsen. Die zou als volgt kunnen klinken

Mist je partner romantiek ?
Wil je een intelligente, humoristische, knappe disgenoot ?
Doorbreek de sleur en contacteer Murke.
Murke kiest het restaurant en jij betaalt de rekening
Geef een meerwaarde aan jouw troosteloos bestaan
Bel nu - Murke tel................. !!
Tijd voor het concert van Styx. De capaciteit van de AB was herleid tot 700 man (geen balkons, geen zitplaatsen, verkleinde zaal). De verkleinde zaal zat voor 90% vol en het werd een concert om nooit meer te vergeten. Meer dan 2 uur speelden ze hun hits en enkele covers zoals "I don't need no doctor" van Humble Pie, "I'm the walrus" van The Beatles
De keyboardspeler was fenomenaal en een fantastisch solo-uitstapje naar de western periode begin 1900 was schitterend. Enkel het bordje "Don't shoot at the pianist" ontbrak.
Schone vrouwen houden ook van Styx. Want Deborah Ostrega was ook aanwezig. Ze zag er goed uit maar Matanza vond haar gat dan weer te dik. Ik vond ze perfect. Bij ons eerste oogcontact kwam ze naar me toe en zei ze : "Murke, ik heb jouw advertentie gelezen en ik zou graag volgende week op restaurant gaan met jou". Ik vond het vreemd dat mijn advertentie al gepubliceerd was (het was maar een idee) maar zo'n stoeipoes als Deborah liet ik mij liever niet ontglippen en we spraken volgende week af in de "Ultieme Hallucinatie". Ze keek me dankbaar aan en gaf me vluchtig een kus op de wang.
Terug naar Styx want ze brachten een song waar 18 Styx-songs in verwerkt zaten en dit was niet opgevat als medley maar het was een volwaardige song van 12 minuten. Wondermooi !
Het was 24 jaar geleden dat Styx nog in Europa was en misschien zullen we ze nooit meer aan het werk zien. Ik kan maar één ding zeggen. Alle afwezigen hadden groot ongelijk.
Uitermate tevreden verlieten we de AB en alle terrasjes en café's zaten nog overvol. Wat is dit toch heerlijk. We dronken nog een Glenfiddich, mijmerden over een mogelijk leven in Brussel en vertrokken dan naar de Middeleeuwen (ofwel Roeselare)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten