Nog een paar uurtjes en dan verlaat ik Parijs richting Lille.
Gisterenmorgen begon de dag aangenaam. Murke stond in de kleine lift van het hotel samen met 2 boomlange Nederlanders. Volgend gesprek vond plaats :
Kees 1 : Nouwwwwwwwwww wat zijn die liftjes klein in Parijs
Kees 2 : (doelend op Murke) Maar ook de mensjes zijn er klein
Murke : maar wel met grote oren om jullie beter te kunnen horen
Deze lift-Roodkapjevariant zorgde ervoor dat de 2 kezen gedurende 15 sec. met hun mond vol tanden stonden. Een triomfantelijke grijns toverde zich op Murke z'n gezicht.
Na het ontbijt begon Murke aan zijn ochtendwandeling en als hij langs het Musée Grévin passeerde, zag hij dat er slechts een tiental mensen wachtten. Murke besloot dan ook deze Parijse variant van "Madame Tussaud" even te bezoeken. Vooreerst kwam je in een indrukwekkende spiegelhal waar, mede door lichteffecten, een immense ruimte werd gecreëerd. Er waren mooie wassenbeelden te zien van o.a. Serge Gainsbourg, Naomi Campbell (zeer levensecht). Maar het wassenbeeld van Madonna hadden ze op een maandag gemaakt, gelukkig hing er een naamkaartje anders had ik ze niet herkend. Met Tony Blair hebben de mensen van het Musée Grévin waarschijnlijk een 'practical joke' uitgehaald want wat hadden ze die man flaporen aangemeten. Dat zal waarschijnlijk te maken met de aangeboren rivaliteit tussen Fransen en Britten. Verder waren er ook een 3-tal figuranten aanwezig in het museum. In stilstand kon je ze echt niet onderscheiden van de echte wassenbeelden. Subliem ! Murke was echter lichtjes teleurgesteld want er stond geen standbeeld van ...... Sophie Marceau. Ook geen enkele Belg was vertegenwoordigd in dit museum. Na een uurtje kwam ik buiten en nu stond er een rij wachtenden van meer dan 100 meter. Murke had het goed getroffen.
Murke wandelde verder en kwam langs winkeltjes met ronkende namen. Zo had je een boekenwinkeltje met de naam "Mona Lisait". In de wijk St. Paul zag Murke in een Afrikaans winkeltje speciale houdertjes voor reukstokjes (essences), vervaardigd uit Keniaanse zeepsteen. Murke besloot er eentje te kopen en na de aanblik van de mooie ogen van de verkoopster, kocht hij er zelfs twee (wat zijn mannen toch zwakke wezens !!). Van nu af aan zal Murkes appartement altijd geuren naar Musk of Patchouli,....
In de late namiddag pikte Murke de Amerikaanse horrorprent "The Grudge" mee in de UGC (version originale). Deze niet-bloederige horrorfilm is uitstekend gemaakt door een Japanse regisseur, wiens naam ik even vergeten ben. In de hoofdrol Sarah Michelle Gellar (beter bekend als Buffy, the Vampire Slayer). Waar een klassieke horrorfilm een 5-tal spanningsmomenten bevat, heeft "The Grudge" er wel 30 à 40. Dit in combinatie met prachtige muziekeffecten + prima camerawerk zorgen ervoor dat je om de 5 minuten kippenvel krijgt of opschrikt. Op een bepaald moment wordt het zelfs lichtjes ondraaglijk. Liefhebbers van het genre, ga het bekijken. Gevoelige zieltjes blijven beter thuis.
Mijn laatste avond sluit ik af in café "les 2 Moulins" (zie vorige post). Na een lichte maaltijd zet ik me op het verwarmde terras met een glas "Veuve Clicquot" en kijk naar de mensjes die passeren. Dit is pas echt genieten !!
Nu nog een paar uurtjes genieten in Parijs en dan morgen een gezellige jaarwisseling beleven in intieme kring met enkele vrienden. Murke kijkt er al naar uit.
Wel dat was het vanuit Parijs. Murke wenst jullie allen een prachtig 2005 toe !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten